خیلی خیلی زیاد خوشحالم، میدونین چرا؟ واسه اینکه سیب عزیزم فوق لیسانس قبول شده، مدیریت تکنولوژی دانشگاه تهران جنوب از وقتی بهم زنگ زدو این خبرو داد واقعاً خوشحالم و همش تو دلم ذوق میکنم طوریکه هی مامانم ازم میپرسه چیزی شده که اینهمه شادی؟ راستش خیلی دوست دارم که با افتخار بهشون بگم بله واسه این خوشالم که عشقم دانشگاه قبول شده اما خب فعلاً چاره ای جز سکوت ندارم. مخصوصاً به مامانم که حتی به لیسانس سیبم گیر داده بود

دیروز دانشگاه کلاس داشتم بعدشم سیب اومد دنبالمو منو تا خونه رسوند، خیلی دلم واسش تنگ شده بود اما وقتی سوار ماشینش شدم سر یه موضوعی باهاش حرفم شد و خیلی خیلی از دستش ناراحت شدم ولی سیب سریع عذرخواهی کرد و نذاشت که اینجوری از هم خدافظی کنیم. میخوام اینجا به یه چیزی اعتراف کنم ، اونم اینه که سیب واقعاً پسر خوبیه و اخلاقش خیلی خیلی خوبه. تو این چند سال که باهمیم تا به حال نشده که من بهش زنگ بزنمو جواب نده حتی اگه سرش خیلی شلوغ باشه و یا حتی جایی باشه که نتونه حرف بزنه گوشیشو جواب میده و بهم توضیح میده که نمیتونه باهام صحبت کنه اما من حتی وقتی حوصله نداشته باشمو دلم گرفته باشه گوشیمو جواب نمیدمو با اس ام اس یه بهونه ای براش میارم. وقتاییم که دعوامون میشه و حتی اگه مقصر من باشم انقد آدم مغروریم که خیلی واسم سخته که عذرخواهی کنم ولی سیب اینجوری نیست . نمیخوام بگم که سیب یه آدم مقدسیه و هیچ ایرادی نداره ولی خداییش خوبیاش بیشتر از ایراداشه.

راستی یادم رفت بگم سیب قرار شده واسه شیرینی قبولیش تو دانشگاه منو ببره درکه.رستوران spu. اینم یکی دیگه از اخلاقای سیبه که اگه یه جای خوب بدون من با خانوادش بره حتماً بعدش منو میبره اونجا. منم میخوام واسش یه چیزی به عنوان کادو بگیرم اما هنوز تصمیم نگرفتم که چی. شاید واسش عطر خریدم.

این چیزا باعث شده که هیچوقت از انتخابم پشیمون نشم فقط کاش خانوادم یه فرصتی به سیب میدادن تا بیشتر باهاش آشنا شن و انقدر سریع نه نمیگفتن.

خدانوشت: خدا جونی بی نهایت ازت ممنونم واسه همه چی. اول از همه واسه اینکه سیبو تو سرنوشت من قرار دادی. بعدش واسه اینکه دعامو براورده کردیو سیب تو دانشگاه قبول شد. خدا جونی فقط دو تا کار دیگه مونده. منکه میدونم واسه تو که خدایی هیچکاری نداره. پس لطفاً هوامونو داشته باش. من و سیب عاشقتیم